- روغن زبان (رَ / رُو غَزَ)
کنایه از نرم گفتار و چاپلوس. (از انجمن آرا) (از آنندراج) (از برهان) (ناظم الاطباء). چرب زبان، فریبنده. (فرهنگ فارسی معین). فریب دهنده. (از انجمن آرا) (از آنندراج) (از برهان)
معنی روغن زبان - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ / رُو غَ زَ)
لغت نامه دهخدا
صفت و عمل روغن زبان. نرم گفتاری و چاپلوسی. (ناظم الاطباء). چرب زبانی:
نیوشنده از گرمی شاه روم
به روغن زبانی برافروخت موم.
نظامی.
و رجوع به چرب زبانی شود، نوازش. (ناظم الاطباء)
نیوشنده از گرمی شاه روم
به روغن زبانی برافروخت موم.
نظامی.
و رجوع به چرب زبانی شود، نوازش. (ناظم الاطباء)
(رَ / رُو غَ)
لغت نامه دهخدا
ظرف روغن و حقۀ روغن. (ناظم الاطباء). ظرفی که در آن روغن نگه دارند. (آنندراج). مدهن. قرز. (منتهی الارب). جای روغن. قرز، ظرفی خرد روغن دار و آن را لحاف دوزان و درودگران برای سوزن و اره و مانند آن دارند، تابه. (یادداشت مؤلف) ، حقۀ مرهم. (ناظم الاطباء)
(سو سَ زَ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از کسی که بر سخن گفتن قادر نباشد. (آنندراج). عاجز در تکلم یعنی آنکه زبان وی مانند سوسن است. (ناظم الاطباء) ، کنایه از فصیح و شیوا زبان. (آنندراج). فصیح و زبان آور یعنی زبان وی مانند گل سوسن و دارای همه قسم تکلم و تلفظ میباشد. (از ناظم الاطباء)
